walang minutong kataga

May tibok na pumiyok
May tibok na pumiyok,

naramdaman mo ba?
Nang magsama tayo sa magdamag,
kapiling ang mga buwan at butin ng gabi
Tinataglay ating mga ngiti
sa walang kakupas-kupas na pagbati.

Binabalot mo ang hiwaga sa mga tanong,
Mga tinign na walang pasubali,
Nilinaw mo ang nanglalabong diwa.
Binuhay mo ng mga kwentong pagsinta.
Sandaling natanga,
May tibok na naghuhumiyaw,
Siilin at isantabi,
Nagpupumiglas, naninikis
Naghihintay ng pag-amin.


Sa lilim ng ulan at ambon

Sa usok ng nanginginig na sound system
Sa pagsalungat sa di makasundong ulan at ambon,
Nababad ako sa gitna ng pagkakatindig
Sumandaling namangha sa nangyayari.
Habang ang kasama ay iwan ako panandali,
At ng mag-pihit ang lingon sa kinaroroonan,
Nagtagpo ang tingin na inaasam-asam.
Nagtagpo ang tingin at ako’y nagkuyom,
Sa papalakas na ulan at ambon.
At nagbalik sa walang nangyari
Ngunit kiniliti ang romantikong senti
At sa kasama’y biglang tumugon
Palayo sa binabagyong panahon
Magpuyos man ang loob sa pananahimik
Sa kakatuwang tagpo ng pag-ibig,
Natikman ang tamis ng sandali,
Habang puso’y malaya pa ring pipintig

by lino